WPHUB. dzień matki. + 2. Przemek Romanowski. 26-05-2023 17:35. Numer jeden na świecie! To największy polski hit Netfliksa tej wiosny. W przeddzień Dnia Matki w najpopularniejszej platformie streamingowej pojawiła się nowa polska produkcja zatytułowana…. "Dzień Matki". Dodatkowo ożenił się on z siostrą własnej matki Tamayori-bime, która również była smoczycą. W ten sposób potomkowie Hooriego, którzy później zasiadali na tronie cesarskim w Japonii, mieli otrzymać "smocze geny". Dowodem na słuszność takiej interpretacji są zapiski, w których wspomina się o smoczym ogonie cesarza Ōjina. Meksykański Dzień Matki jest włączony poniedziałek, 10 maja 2021 . Uroczystość faktycznie kończy się w tym samym dniu, co Dzień Matki w Stanach Zjednoczonych w tym roku – ale zwykle tak nie jest. Dzień Matki w Stanach Zjednoczonych konsekwentnie przypada na drugą niedzielę maja, ale Dzień Matki w Meksyku zawsze przypada na 10 W Japonii Dzień Matki nazywane jest haha no hi od japońskiego słowa hahaoya, które oznacza matkę. Na początku święto to związane było z urodzinami Cesarzowej Kojun. Dzisiaj, tak jak w większości państw na świecie, Dzień Matki obchodzony jest w drugą niedzielę maja. Stawiamy na ciągły rozwójw małych krokach. Polityka prywatności & Cookies. Podążaj za nami – Fb. dzień matki w Japonii. Tag. Strona główna. 1.06 Kodomo-no HI -Japoński Dzień Dziecka. Święto wszystkich dzieci. Również dzień wdzięczności dla rodziców za ich czułą opiekę i troskę. Właśnie wtedy można zobaczyć w Japonii jak i w Ogrodzie Japońskim Siruwia powiewające na wietrze, zawieszone u masztów, wielkie karpie. Ryby będącej symbolem siły woli i odwagi w PO0vt. Aktualności, Polski, Święta i Festiwale Dzień Dziewczynek w Japonii – Hina-matsuri W Polsce Dzień Kobiet obchodzimy corocznie 8 marca. Jak wygląda ten dzień w Japonii? Zacznijmy od tego, iż obchodzony jest pod nieco inną nazwą i kilka dni wcześniej. Hina-matsuri ( 雛祭/ひなまつり) – Święto Lalek, Święto Dziewcząt, obchodzone w Japonii w dniu 3 marca. Dzień ten przypada w sezonie kwitnienia brzoskwiń (według kalendarza księżycowego), dlatego bywa on również nazywany Momo-no Sekku (桃の節句) – Świętem Brzoskwiń. Jest to dzień modlitwy w intencji dobrobytu dziewcząt – w trosce o ich zdrowie, właściwy rozwój fizyczny, powodzenie i szczęście. Większość japońskich rodzin – tych, w których są dziewczęta – wystawia z tej okazji hina-ningyō (雛人形), czyli specjalny zestaw lalek. Zestaw podstawowy to figurki pary cesarskiej, ubrane w stroje z ery Heian (平安時代). Choć wystarczą tylko dwie, pełen komplet składa się aż z 15 lalek. W skład kompletu lalek wchodzi para cesarska, 3 pomocników cesarza i cesarzowej, 5 muzyków, 2 ministrów i 3 strażników. Lalki są drogie i zajmują dużo przestrzeni, dlatego w mieszkaniach popularny jest zestaw podstawowy. Lalki hina są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Jeżeli to niemożliwe, dziadkowie lub rodzice kupują go dziewczynce na jej pierwsze święto Hina-matsuri. Różne elementy zestawu otrzymują dziewczynki również w formie prezentów od dalszej rodziny i znajomych. Istnieją również specjalne potrawy (słodycze) przygotowywane na to właśnie święto m. in. są to przeróżne rodzaje ryżowych ciasteczek, również shiro-zake, czyli słodkie i łagodne, białe ryżowe wino a także chirashi-zushi (sushi porozsypywane). źródło zdjęć: Spacerując pod koniec kwietnia po uliczkach przedmieść japońskich miast, będziemy mieli okazję zobaczyć nad dachami domów trzepoczące na wysokich masztach kolorowe karpie. Jest to zapowiedź zbliżającego się Dnia Dziecka, Kodomo-no Hi, którego obchody zbiegają się z porą kwitnienia azalii i tym samym przyjemnie kojarzą się z wiosną. Kodomo-no Hi jest barwnym akcentem tej miłej pory roku, a kultywowanie zwyczajów z nim związanych ma przynieść dzieciom zdrowie, siłę i pomyślność. Dzień Dziecka w Japonii jest świętem narodowym, które przypada na 5 maja i jest jednym z dni wolnych od pracy składających się na tzw. Złoty Tydzień. Święto wraz z jego współczesną nazwą zostało oficjalnie ustanowione w 1948 roku, ale jego korzenie sięgają wiele wieków wstecz. Stanowi ono ważny element tradycji i jest istotnym wydarzeniem w kulturze Japończyków. Wcześniej znane było pod nazwą Tango-no Sekku. Tango-no Sekku ma długą i bogatą historię. W okresie Heian (794–1185) obchodzone było piątego dnia piątego miesiąca księżycowego, w porze sadzenia ryżu. Wnętrza domów przyozdabiano wówczas kwiatami shōbu, czyli leczniczej odmiany irysa,oraz pito herbatę z ich płatków. Irysy od dawna były nierozerwalnie związane z tradycją Tango-no Sekku i stąd na określenie tego święta zamiennie używano także nazwy Shōbu-no Sekku. Dzień ten miał niegdyś inne znaczenie niż współcześnie. Jego obchody wprowadzały w pozytywny nastrój i były swego rodzaju duchowym przygotowaniem do ciężkiej pracy. Miały także zapewnić ochronę przed nieszczęśliwymi zdarzeniami. W okresie Kamakura (1185–1333), w czasach supremacji wojskowej, Tango-no Sekku stało się świętem celebrowanym głównie w rodach samurajskich. Choć zmienił się charakter święta, irysy pozostały ważnym elementem jego obchodów. Irys w języku japońskim brzmi identycznie jak słowo oznaczające „poszanowanie waleczności, męstwa”. W tym dniu sławiono więc ducha walki, odwagę i zwycięstwo. Młode, pachnące liście irysów dodawano do sake (shōbuzake) oraz do kąpieli (shōbu-no yu). Ponadto, od wieków wierzono, że irysy pomagają odpędzić złe moce, ponieważ ich liście przypominają swoim kształtem miecz. W okresie Edo (1603–1868), kiedy ustały walki domowe i zapanował pokój, Tango-no Sekku zaczęło tracić swój „wojskowy” charakter, przekształcając się w święto sławiące siłę i męstwo. Na dachach domów wywieszano proporce z podobiznami walczących samurajów oraz stawiano maszty, do których przyczepiano wstęgi z wizerunkiem karpia – symbolu siły i wytrzymałości. W połowie okresu Edo święto Tango-no Sekku obchodzono już w celu zapewnienia pomyślności chłopcom, którzy przyszli na świat w ciągu minionego roku. Z biegiem czasu święto przerodziło się w „dzień chłopców”, mający wróżyć im siłę, zdrowie oraz pomyślność. Tango-no Sekku nabierało coraz większego znaczenia, a jego obchody wzbogacano o nowe elementy. Podobnie jak w przypadku Święta Dziewcząt, Hina-matsuri,obchodzonego 3 marca, zaczęto ustawiać w domach dekoracje z lalek. „Majowe lalki”, gogatsu-ningyō, przedstawiały jednak bohaterów oraz wojowników i były dodatkiem do hełmu samurajskiego lub do całej zbroi, którą umieszczano w centrum się także zwyczaj jedzenia w tym dniu kashiwa-mochi, ciasteczek ryżowych w liściach dębu, oraz chimaki, gotowanych na parze ryżowych stożków zawiniętych w liście bambusa, które kształtem przypominają irysy. Najbardziej charakterystycznym i malowniczym elementem obchodów Tango-no Sekku stały się jednak koi-nobori, chorągwie w kształcie karpia. Zawieszone na wysokich masztach, powiewają one na wietrze, sprawiając wrażenie, jakby karpie płynęły w górę rzeki. Symbolika i zwyczaje związane z karpiami mają długą historię i są starsze niż święto Tango-no Sekku. W dawnych Chinach wierzono, że karpie po przepłynięciu długiej i rwącej Żółtej Rzeki, Huang He, zamieniają się w potężne, obdarzone niezwykłą dobrocią i wiedzą, smoki. Legenda ta trafiła również do Japonii, przypisując karpiom określoną symbolikę. Ostatecznie wykształcił się zwyczaj wieszania na masztach koi-nobori, poprzez które rodzice wyrażają życzenie, by ich dzieci były zdrowe, silne, dobre i nieustraszone, żeby odnosiły sukcesy w życiu i żeby, podobnie jak karpie, skutecznie stawiały czoła przeciwnościom losu. Kolorowe karpie wykonane z papieru lub tkaniny zawieszane są nad dachami domów, w których mieszkają chłopcy. Czarny, największy karp, zazwyczaj wieszany najwyżej, symbolizuje ojca, czerwony lub różowy – matkę, niebieski zaś najstarszego syna. Jeżeli w rodzinie jest więcej chłopców, to ich karpie mają kolejno, według wieku, kolory zielony i fioletowy. Ze względu na duże zagęszczenie domów w większych miastach, piękniejsze, bardziej okazałe i ozdobne koi-nobori łatwiej można zobaczyć w małych miejscowościach i we wioskach, gdzie tradycja zawieszania na masztach tych barwnych proporców jest nadal pieczołowicie kultywowana. Tango-no Sekku przez setki lat obchodzone było jako „święto chłopców”. Zmiana nastąpiła kilka lat po drugiej wojnie światowej, kiedy to parlament Japonii ustanowił dzień 5 maja dniem wolnym od pracy, nadając mu nazwę Kodomo-no Hi (Dzień Dziecka). W świadomości Japończyków dzień ten pozostał jednak świętem chłopców, mającym zapewnić im zdrowie i pomyślność. Dziewczęta obchodzą swoje święto w dniu 3 marca i choć Hina-matsuri nie jest dniem wolnym od pracy, jest równie piękne i ma bogatą wielowiekową tradycję. Miejmy nadzieję, że kultywowane od wieków zwyczaje związane z obchodami dawnego święta Tango-no Sekku, a współcześnie Kodomo-no Hi, zostaną podtrzymane. Chciałabym, żebyśmy jak najdłużej mogli podziwiać kolorowe koi-nobori trzepoczące nad dachami japońskich domów, żebyśmy w tym pięknym majowym dniu nadal delektowali się ciasteczkami kashiwa-mochi i życzyli naszym dzieciom zdrowia oraz pomyślności. Zdjęcia: Anna Łata Anna Łata – absolwentka Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Pedagog, nauczycielka języka polskiego w Szkole Polonijnej w Tokio od początku jej istnienia. Miłośniczka kuchni wegetariańskiej. W wolnych chwilach instruktorka tańca fitness zumba. Jej pasją jest psychologia oraz taniec. W zdecydowanej większości miejsc naszego globu obchodzi się to święto w maju. Jak wygląda Dzień Matki w różnych krajach świata? Brazylia „Feliz Dia das Mães!”. W drugą niedzielę maja Brazylijczycy świętują z wieloma różnymi prezentami. Mimo że Dzień Matki nie jest uznawany za oficjalne święto, jest to drugi najbardziej opłacalny komercyjnie dzień. Jeden dzień, który „bije” Dzień Matki (komercyjnie) to Boże Narodzenie. Indie Jeden dzień jest oczywiście niewystarczający do uczczenia mam. W Indiach Hindusi próbowali znaleźć złoty środek, poświęcając 10-dniowy festiwal Durgi, bogini matek. Festiwal znany jest jako Durga Puja i obchodzony jest każdego października. Uważa się, że jest to zarówno ceremonia religijna, jak i czas dla rodzin na ponowne zjednoczenie. Spędzają tygodnie przygotowując jedzenie, zbierając prezenty i dekorując domy na festiwal. Francja Czy wiesz, że w 1920 roku matki dużych rodzin otrzymały medale od rządu francuskiego? Okazano im wdzięczność za pomoc w odbudowie populacji po tym, jak wiele ofiar zginęło w czasie I Wojny Światowej. Obecnie ciasto w kształcie kwiatów jest tradycyjnym prezentem na Dzień Matki, obchodzonym w ostatnią niedzielę maja. Etiopia W Etiopii matki świętują podczas trzydniowej uczty zwanej Antrosht. Święto obejmuje duży tradycyjny posiłek, który matki mają zaszczyt przygotować. Etiopskie dziewczyny zbierają składniki, takie jak masło, ser i warzywa, a chłopcy przynoszą byka lub jagnię. Zwyczaj Dnia Matki odbywa się w połowie jesieni; pod koniec pory deszczowej. Jak wygląda ciąża i poród w Japonii? Japonki bardzo rzadko korzystają ze znieczulenia zewnątrzoponowego, mimo że jest ono powszechnie dostępne. Wierzą, że akceptując bóle porodowe, przygotowują się do trudnej roli mamy. Opieka nad ciężarną w Japonii wygląda inaczej w Polsce. Młode mamy są traktowane z większą troską, a sposób prowadzenia ciąży jest bardziej zautomatyzowany. Na wizycie lekarskiej ważenie i mierzenie ciśnienia odbywają się samoobsługowo. Wyniki badania moczu często są dostępne już po 15 minutach! Spis treści: Ciąża w Japonii pod ścisłą kontrolą Jak obliczyć termin porodu? Wideo Poród w Japonii bez znieczulenia Poród w Japonii tylko w szpitalu Ciąża w Japonii pod ścisłą kontrolą Ciąża i poród w Japonii wyglądają inaczej niż w Polsce. W czasie ciąży kobiety mają bardzo cześto robione USG - nawet co 2-3 tygodnie. Każde badanie jest rejestrowane. Po wizycie mama otrzymuje materiał na pamiątkę. Po 3. miesiącu ciąży mamy otrzymują w Urzędzie Miasta książeczkę matki i dziecka. Znajduje się w niej karta, którą po porodzie odsyłają do urzędu z danymi dziecka. W ten sposób przebiega rejestracja noworodka. Co ciekawe, w Japonii nie ma szkół rodzenia. Czytaj: Ciąża i poród w Wielkiej Brytanii. 5 faktów o porodzie w Anglii Ciąża i poród w Turcji Jak obliczyć termin porodu? Wideo Poród w Japonii bez znieczulenia Podobnie jak kobiety z Holandii, także większość Japonek stara się rodzić bez użycia środków przeciwbólowych. Wśród Japończyków istnieje bowiem przekonanie, że bóle porodowe są rodzajem sprawdzianu, który kobieta musi przejść, aby dobrze przygotować się do trudnej roli matki. I choć coraz więcej lekarzy zaleca pacjentkom znieczulenie zewnątrzoponowe – dostępne bez problemu w większości szpitali – to wielowiekowa tradycja nieunikania bólu wciąż trzyma się mocno. Czytaj: Standard opieki okołoporodowej w Polsce Poród od A do Z: te pojęcia związane z porodem powinnaś znać Poród w Japonii tylko w szpitalu Japońskie kobiety rodzą wyłącznie w szpitalach. I w przeciwieństwie do krajów europejskich – zwykle nie towarzyszy im mąż. Ojcowie mogą być obecni przy porodzie tylko wtedy, gdy uczęszczali do szkoły rodzenia razem z przyszłą matką, ale zdarza się to niezwykle rzadko. Znów górą jest tradycja, zgodnie z którą poród to sprawa wyłącznie kobieca. Po wyjściu ze szpitala matka i dziecko zazwyczaj spędzają co najmniej miesiąc w domu rodziców matki. To też wynika z tradycji, która każe kobiecie po porodzie pozostawać w łóżku – wraz z dzieckiem – aż przez 21 dni. W tym czasie wszystkim zajmuje się rodzina – głównie matka młodej mamy, czyli babcia dziecka. A przyjaciele i znajomi mogą przyjść, by powitać nowego jej członka, i zjeść razem specjalne danie: osekihan (czerwony ryż z czerwoną fasolą). Pobyt w szpitalu dłuższy niż w Europie Pobyt w szpitalu jest zazwyczaj znacznie dłuższy niż w krajach europejskich – trwa co najmniej pięć dni po porodzie naturalnym i 10 dni lub więcej w przypadku cesarskiego cięcia. 26 maja przypada w Polsce Dzień Matki. Z tej okazji wszystkim Mamom życzymy zdrowia, spełnienia marzeń i samych radosnych chwil. Dziękujemy za Waszą miłość, troskę i codzienne poświęcenie. Choć święto Mam jest raz w roku, mamy nadzieję, że miłość i wdzięczność swoich pociech czujecie na co dzień. Początki Dnia Matki sięgają starożytności gdy Grecy i Rzymianie otaczali kultem matki-boginie - symbole płodności i urodzaju. Dzień Matki zbliżony do tego, który znamy dzisiaj wywodzi się z siedemnastowiecznej Anglii. Obchodzono go w czwartą niedzielę Wielkiego Postu pod nazwą „Niedziela u Matki”. Z tej okazji w kościołach odbywały się msze, a tradycją było obdarowywanie mam kwiatami i słodyczami w zamian za otrzymane błogosławieństwo. Święto to było obchodzone przez ok. dwa wieki, a następnie powróciło po zakończeniu II wojny światowej. Dzień Matki w Polsce Polska to jedyny kraj na świecie, w którym Dzień Matki obchodzi się 26 maja. Chociaż w przedwojennej Polsce daty tego święta były ruchome. Pierwsze obchody Dnia Matki odbyły się w Krakowie w 1914 roku. Data, którą znamy dziś jest niezmienna od 1923 roku. Dzień Matki w 2022 roku wypada w czwartek, 26 maja. Tego dnia dzieci wręczają swoim mamom własnoręcznie przygotowane laurki, kwiaty i drobne upominki. Dzień Matki na świecie Dzień Matki na całym świecie najczęściej obchodzi się w maju. W 77 państwach świata mamy świętują w drugą niedzielą maja. Tak jest między innymi w USA, Australii, Austrii, Belgii, Brazylii, Chile, Chinach, Czechach, Danii, Niemczech, Japonii, Holandii, RPA, Turcji, Włoszech oraz na Ukrainie i Kubie. W pierwszą niedzielę maja świętują mamy w Rumunii, Portugalii, Hiszpanii, Mozambiku, na Węgrzech i Litwie. W ostatnią w Szwecji, Tunezji i Francji. Najbardziej "egzotyczny" termin na Dzień Matki wybrali mieszkańcy Indonezji tam święto obchodzone jest 22 grudnia. Dzień Matki w Stanach Zjednoczonych W USA Dzień Matki obchodzony jest w drugą niedzielę maja. Historia tego dnia sięga 1858 roku. To właśnie wtedy amerykańska nauczycielka Ann Maria Reeves Jarvis ogłosiła "Dni Matczynej Pracy". W ten sposób chciała podkreślić nie tylko rolę matki w rodzinie, ale również zwrócić uwagę na ich trudną sytuację na rynku pracy i znikomy udział w życiu politycznym. W 1907 nauczycielka z Filadelfii zorganizowała nabożeństwo na cześć swojej zmarłej matki - działaczki na rzecz praw kobiet. Annie Jarvis szybko udało się rozpropagować święto i po kilku latach uznała je większość stanów. W 1914 r. prezydent Woodrow Wilson uczynił Dzień Matki świętem państwowym. Dzień Matki w Tajlandii Święto zostało ustanowione w 1976 roku. Dotychczas 12 sierpnia Tajlandczycy świętowali nie tylko z okazji szczególnego dnia dla ich mam, ale również urodzin Królowej Sirikit, wdowy po Królu Bhumibolu Adulyadeju. Dzięki swoim zasługom dla kraju uważana jest za matkę całego narodu. Przygotowania do obchodów Dnia Matki zaczynają się zwykle nawet kilka tygodni wcześniej. Według tradycji, dzieci powinny klęknąć przed swoimi mamami, żeby wyrazić swoją miłość i wdzięczność. Wręczają im również kwiaty jaśminu. W zamian matka udziela dzieciom błogosławieństwa. Dzień Matki w RPA W Republice Południowej Afryki Dzień Matki jest świętem ruchomym i przypada w drugą niedzielę maja. Wśród tradycyjnych upominków, którymi dzieci obdarowują swoje mamy najpopularniejsze są goździki. Innym sposobem na okazanie swoim rodzicielkom wdzięczności i miłości jest włożenie ubrań w kolorach czerwieni i różu. Barwy te są jednak zarezerwowane tylko dla żyjących matek. Dzieci, których mamy zmarły, wkładają wtedy białe ubrania. Co ciekawe, tradycja dotyczy wszystkich, nie tylko najmłodszych. Dzień Matki w Serbii Święto przypada w drugą niedzielę maja. Wtedy to dzieci stosują tzw. łóżkowe więzienie dla swoich mam. Nie pozwalają wyjść swojej rodzicielce z łóżka, dopóki ta nie podaruje im słodyczy. W zamian dzieci wyręczają swoją mamę w codziennych zadaniach, żeby mogła jak najdłużej wypoczywać. Niestety, tradycja z roku na rok traci swoją popularność i obecne kultywują ją tylko niektóre rodziny. Dzień Matki w Meksyku Meksykanie Dzień Matki obchodzą w kościołach i kaplicach gdyż jest to, jak większość meksykańskich świąt, wydarzenie religijne. W domu, po powrocie z kościoła, mamy zwolnione są ze wszystkich codziennych obowiązków. Obiadem zajmuje się ojciec, a dzieci sprzątają i zabawiają rodzicielkę wierszami, przedstawieniami czy zwykłym czytaniem książek. Całe rodziny spędzają czas razem na zabawach i przyjemnościach. Dzień Matki w Australii W Australii Dzień Matki przypada zawsze w drugą niedzielę maja. Podobnie jak w Stanach Zjednoczonych, upowszechnił się tutaj zwyczaj przypinania do ubrań goździków, których kolor ma różne znaczenie. Kolorowe kwiatki są dla dzieci, których mamy żyją. Biały goździk jest zaś symbolem pamięci po zmarłej rodzicielce. Źródła:

dzień matki w japonii